परछाई

जेव्हा बुलंद करणे जमले स्वतःस नाही
परछाई मी स्वतःची करतो बुलंद आहे

क्षितिजाशी सुर्य जाता परछाई होत मोठी
पण हाय दो क्षणांनी जाते पुसून आहे

जाता दिव्यासमीप होतेच तीही मोठी
जवळीक जास्त करता चटकाच येत आहे

परछाई होय परकी मग कोण होय जवळी
आशा कुणाकुणाची मी बाळगून आहे
~ नाम
fb@ https://www.facebook.com/naamagumjaayegaa
Blog ~ http://marathikavyanama.blogspot.com