वेड लागलं…

 वेड लागलं…

दिसलीस वाऱ्यामध्ये आपुल्याच तोऱ्यामध्ये
निळेभोर नभ तुझ्या काळ्याभोर डोळ्यामध्ये
वेड लागलं…
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
काळ्याभोर डोळियांनी दावियला इंगा
आता रण रण माळावर घालतो मी पिंगा
चंद्राळली लाट वर गगनाला भिडे
रोज राती दारातून कवितांचे सडे माझ्या वेड लागलं…
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
वेड लागलं आता वेड लागलं आता वेड लागलं
हिरव्याशा पदराचे हलताना पान
कोण नभ कोण धरा झाडा नाही भान
जशी काही पाखराला दिसे दूर वीज
तिला म्हणे येना माझ्या घरट्यात नीज आता वेड लागलं…
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
आता वेड लागलं, वेड लागलं, वेड लागलं
पुनवेची रात अशी येताना भरात
घालतो मी हाक आता रिकाम्या घरात
पाहतो मी बोलतो मी चालतो मी असा
वाऱ्यावर उमटतो अलगद ठसा आता वेड लागलं…
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
आता वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
खुळावले घरदार खुळावला वंश
मीच केले जागोजाग देहावर दंश
उसळली अगं अशी झणाणली काया
जीव असा खुळा त्याला विषाचीच माया आता वेड लागलं…
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
आता वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
मला ठावं वेड तुझे विनाशाची हाक
डोळ्यातून दिसू लागे वेडसर झाक
नका लागू नादी सारी उपराटी तऱ्हा
शहाण्याच्या समाधीला शेवटचा चिरा..हां वेड लागलं
वेड लागलं, हां वेड लागलं, वेड लागलं, आता वेड लागलं

- नेणिवेची अक्षरे, संदीप खरे

Read More

जरा चुकीचे, जरा बरोबर बोलू काही

आयुष्यावर बोलू काही !

जरा चुकीचे, जरा बरोबर बोलू काही;

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

जरा चुकीचे, जरा बरोबर बोलू काही;

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

उगाच वळसे शब्दांचे हे देत रहा तू ,

भिडले नाहीत डोळे तोवर बोलू काही !

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

तुफान पाहून तीरावर कुजबुजल्या होड्या ,

पाठ फिरू दे त्याची नंतर बोलू काही !

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

हवेहवेसे दुःख तुला जर हवेच आहे ,

नकोनकोसे हळवे कातर बोलू काही !

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

उद्याउद्याची किती काळजी बघ रांगेतुन ;

परवा आहे उद्याच नंतर बोलू काही !

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

शब्द असु दे हातामध्ये काठी म्हणुनी ;

वाट आंधळी प्रवास खडतर बोलू काही !

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

जरा चुकीचे, जरा बरोबर बोलू काही;

चला दोस्तहो आयुष्यावर बोलू काही !

Read More

हे भलते अवघड असते….

हे भलते अवघड असते….

गाडी सुटली, रुमाल हलले, क्षणात डोळे टचकन् ओले

गाडी सुटली, पडले चेहरे, क्षण साधाया हसरे झाले

गाडी सुटली, हातामधुनी हात कापरा तरी सुटेना

अंतरातली ओली माया तुटूदे म्हटले तरी तुटेना

का रे इतका लळा लावुनी नंतर मग ही गाडी सुटते

डोळ्यांदेखत सरकत जाते आठवणींचा ठिपका होते

गाडी गेली फलाटावरी नि:श्वासांचा कचरा झाला

गाडी गेली डोळ्यामधल्या निर्धाराचा पारा फुटला

हे भलते अवघड असते… हे भलते अवघड असते…

कुणी प्रचंड आवडणारे… ते दूर दूर जाताना…

डोळ्यांच्या देखत आणि नाहीसे लांब होताना…

डोळ्यातील अडवून पाणी… हुंदका रोखुनी कंठी…

तुम्ही केविलवाणे हसता अन् तुम्हास नियती हसते…

तरी असतो पकडायाचा… हातात रुमाल गुलाबी…

वार्‍यावर फडकवताना… पाह्यची चालती गाडी…

ती खिडकीतून बघणारी अन् स्वतः मधे रमलेली…

गजरा माळावा इतुके… ती सहज अलविदा म्हणते…

तुम्ही म्हणता मनास आता, हा तोडायाचा सेतू…

इतक्यात म्हणे ती – माझ्या कधी गावा येशील का तू?

ती सहजच म्हणुनी जाते… मग सहजच हळवी होते…

गजर्‍यातील दोन कळ्या अन् हलकेच ओंजळीत देते…

कळते की गेली वेळ… ना आता सुटणे गाठ…

आपुल्याच मनातील स्वप्ने… घेऊन मिटावी मूठ…

ही मूठ उघडण्यापूर्वी… चल निघुया पाऊल म्हणते…

पण पाऊल निघण्यापूर्वी… गाडीच अचानक निघते…

परतीच्या वाटेवरती गुदमरून जड पायांनी…

ओठावर शीळ दिवाणी… बेफिकीर पण थरथरती…

पण क्षण क्षण वाढत असते… अंतर हे तुमच्यामधले…

मित्रांशी हसतानाही… हे दु:ख चरचरत असते…

हे भलते अवघड असते….

- संदिप खरे

Read More

Dur Deshi Gela Baba - Salil Kulkarni & Sandeep Khare

दूरदेशी गेला बाबा...

दूरदेशी गेला बाबा... गेली कामावर आई

नीज दाटली डोळ्यात , परि घरी कुणी नाही !! ध्रु !!

कसा चिमणासा जीव , कसाबसा रमवला

चार भिंतित धावुन दिसभर दमवला

' आता पुरे ! झोप सोन्या..' कुणी म्हणतच नाही !! १ !!

कशासाठी कोण जाणे देती शाळेमध्ये सुट्टी ?

कोणी बोलायाला नाही...कशी व्हावी कट्टी-बट्टी ?

खेळ ठेवले मांडून ... परि खेळगडी नाही !! २ !!

दिसे खिडकीमधुन जग सारे , दिशा दाही

दार उघडुन तरी तिथे धावायचे नाही

फार वाटे जावे परी - मुठीमध्ये बोट नाही !! ३ !!

नीज दाटली डोळ्यात , परि घरी कुणी नाही

दूरदेशी गेला बाबा......

Read More

आयुष्यावर बोलू काही..............

कोमेजून निजलेली एक परी राणी

उतरले तोंड,डोळा सुकलेले पाणी

रोजचेच आहे सारे काही आज नाही

माफी कशी मागू पोरी मला तोंड नाही

झोपेतच घेतो तुला आज मी कुशीत

निजेतच तरी पण येशील खुशीत

सांगायाचे आहे माझ्या सानुल्या फुला

दमलेल्या बाबाची ही कहाणी तुला….

ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना….

आटपाट नगरात गर्दी होती भारी

घामाघूम राजा तरी लोकलची वारी

रोज सकाळीच राजा निघताना बोले

गोष्ट सांगायाचे काल राहूनिया गेले

जमलेच नाही काल येणे मला जरी

आज परि येणार मी वेळेतच घरी

स्वप्नातल्या गावामध्ये मारू बघ खेळी

खर्‍याखुर्‍या परीसाठी गोष्टीतली परी

मांडीन मी थकलेल्या हातांचा झुला

दमलेल्या बाबाची ही कहाणी तुला….

ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना….

(संदीपचा आवाज) गद्य:

ऑफिसात उशीरा मी असतो बसून

भंडावले डोके गेले कामात बुडून

तास-तास जातो खाल मानेने निघून

एक-एक दिवा जातो हळूच विझून

अशा वेळी काय सांगू काय-काय वाटे

आठवासोबत पाणी डोळ्यांतून दाटे

वाटते की उठूनिया तुझ्या पास यावे

तुझ्यासाठी मी पुन्हा लहानगे व्हावे

उगाचच रूसावे नि भांडावे तुझ्याशी

चिमुकले खेळ काही मांडावे तुझ्याशी

(सलीलचा आवाज) पद्य:

उधळत खिदळत बोलशील काही

बघताना भान मला उरणार नाही

हसूनिया उगाचच ओरडेल काही

दुरूनच आपल्याला बघणारी आई

तरीसुद्धा दोघेजण दंगा मांडू असा

क्षणा-क्षणावर ठेवू खोडकर ठसा

सांगायाची आहे माझ्या सानुल्या फुला

दमलेल्या बाबाची ही कहाणी तुला….

ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना…

(संदीपचा आवाज) गद्य:

दमल्या पायाने जेव्हा येईल जांभई

मऊ-मऊ दूध भात भरवेल आई

गोष्ट ऐकायला मग येशील ना अशी

सावरीच्या उशीहून मऊ माझी कुशी

(सलीलचा आवाज) पद्य:

कुशी माझी सांगताहे ऐक बाळा काही

सदोदित जरी का मी तुझ्या पास नाही

जेवू खाऊ नाहू माखू घालतो ना तुला

आईपरी वेणी फणी करतो ना तुला

तुझ्यासाठी आईपरी बाबासुद्धा खुळा

तोही कधी गुपचूप रडतो रे बाळा

सांगायाची आहे माझ्या सानुल्या फुला

दमलेल्या बाबाची या कहाणी तुला….

ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना….

(संदीपचा आवाज) गद्य:

बोळक्यामध्ये लुकलुकलेला तुझा पहिला दात

आणि पहिल्यांदाच घेतलास जेव्हा तोंडी मऊ भात

आई म्हणण्याआधीसुद्धा म्हणली होतीस बाबा

रांगत रांगत घेतलास जेव्हा घराचा तू ताबा

लुटू-लुटू उभं रहात टाकलंस पाऊल पहिलं

दूरचं पहात राहिलो फक्‍त,जवळ पहायचंच राहिलं

(सलीलचा आवाज) पद्य:

असा गेलो आहे बाळा पुरा अडकून

हल्ली तुला झोपेतच पहातो दुरून

असा कसा बाबा देव लेकराला देतो

लवकर जातो आणि उशीरानं येतो

बालपण गेले तुझे-तुझे निसटून

उरे काय तुझ्या-माझ्या ओंजळीमधून

जरी येते ओठी तुझ्या माझ्यासाठी हसे

नजरेत तुझ्या काही अनोळखी दिसे

तुझ्या जगातून बाबा हरवेल का गं

मोठेपणी बाबा तुला आठवेल का गं

सासुराला जाता-जाता उंबरठ्यामध्ये

बाबासाठी येईल का पाणी डोळ्यामध्ये

ना ना ना ना ना.. ना ना ना ना ना….

- संदीप खरे

Read More