Monday, December 23, 2024

मैत्री

मैत्री : निखळ, निकोप, निर्व्याज ~ चंद्रशेखर गोखले
-----------------
मैत्री ही अतिशय सुंदर भावना आहे. एकमेकांसाठी सर्वस्व पणाला लावण्याची तयारी दाखवणारे खरे मित्र हा आयुष्याला लाभलेला खरा आधार. 'तू किनारा गाठलास तर मी तुझ्याबरोबर आहे आणि तळाशी गेलास तर तुझ्या अगोदर आहे' असं मैत्रीचं स्वरुप असायला हवं. पूर्वीच्या तुलनेत आजची मैत्री जास्त निकोप आणि निखळ आहे. निखळ मैत्रीमध्ये मोकळेपणा अभिप्रेत असतो आणि तो सध्याच्या मैत्रीत पहायला मिळतो.

मैत्री ही एक प्रामाणिक आणि तरल संकल्पना. जिथे आपलं मत व्यक्त करायला पूर्ण स्वातंत्र्य मिळतं तीच खरी मैत्री. प्रत्येकाने मैत्रीचं वेगवेगळं रुप पाहिलं आहे. जीवाला जीव देणारा घनिष्ठ मित्र असावा असं प्रत्येकालाच वाटतं. 'तू किनारा गाठलास तर मी तुझ्याबरोबर आहे आणि तळाशी गेलास तर तुझ्या अगोदर आहे' असं समर्पण मैत्रीमध्ये अभिप्रेत असतं. 'मी माझा' हा माझा चारोळी संग्रह खूप गाजला. या चारोळ्या लिहिल्या तेव्हा मी खूप एकटा पडलो होतो. वाईट प्रसंगांमध्ये साथ देणारं कुणीच नव्हतं. तेव्हा मनात बरेच चित्रविचित्र विचार यायचे. मी बराच वेळ चितन, मनन करण्यात घालवायचो. मी तेव्हा खूप उदास आणि निराश झालो होतो. त्यावेळीच मैत्रीचं खरं मूल्य कळलं आणि मनातले विचार कागदावर उतरवले.

माझ्या आयुष्यातील मैत्रीबद्दल बोलायचं झालं तर पत्नी ही माझी सर्वात चांगली मैत्रीण आहे. आजपर्यंत पावलोपावली तिने मला साथ दिली आहे. आपल्याला समजून घेणारी व्यक्तीच खरा मित्र बनू शकते हे मी अनुभवलं आहे. आयुष्यातली सगळी नाती आपल्याला जन्मापासूनच मिळत असतात. मैत्रीचं एकच नातं निवडायला आपल्याला पूर्ण वाव मिळतो. त्यामुळे आपला जिवलग मित्र कसा असावा हे ठरवता येतं. मैत्री ही खूप छान भावना आहे असं मला वाटतं. मैत्रीला काळाची, वेळेची, वयाची बंधनं नसतात. लहान मुलांपासून आबालवृद्धांपर्यंत कुणाशीही घट्ट मैत्री होऊ शकते. मैत्री जितकी जुनी आणि दणकट तितकीच नाजूकही असते. त्यामुळे ती काळजीपूर्वक जपावी लागते. माझ्या मते पती-पत्नीची मैत्री हे सर्वोच्च नातं ठरू शकतं. कारण पती-पत्नी एकमेकांना आणि कुटुंबाला समजून घेणारे असतील तर सध्या अस्तित्वात आलेली विभक्त कुटुंबपद्धती लुप्त होईल आणि सशक्त समाज निर्माण होईल.

आजकालच्या चित्रपटांमध्ये मैत्रीची बरीच छान रुपं पहायला मिळतात. 'अजब प्रेम की गजब कहानी', 'वेक अप सिद' अशा चित्रपटांमधून मैत्रीचं सुरेख चित्रण करण्यात आलं आहे. त्यातून घनिष्ठ मैत्रीची उत्तम उदाहरणं पहायला मिळतात. आजच्या पिढीमध्ये मैत्री खोल रुजलेली आहे. पूर्वी मैत्री करण्यासाठी तितकसं स्वातंत्र्य दिलं जात नव्हतं. आजच्या पिढीला ते स्वातंत्र्य मिळालं आहे आणि तरुणाई त्याचा उपभोगही घेत आहे. आजकाल मुलामुलींमध्ये निकोप आणि निखळ मैत्री पहायला मिळते. समाजानेही त्यांच्या मैत्रीला मान्यता दिली आहे. काही ओंगळ प्रकार सोडले तर मैत्रीचं फुललेलं नातं पहायला मिळतं. मैत्री केवळ आनंद आणि समाधान देणारी असते असे नव्हे तर मैत्रीतून बरंच काही शिकायला मिळतं. दृष्टी विस्तारित होते. विचारांच्या कक्षा रुंदावतात. त्यामुळे मैत्री हे आयुष्याचं सर्वस्व आहे असं म्हटलं तर ते वावगं ठरणार नाही.

आजकाल मित्र-मैत्रिणींशी संपर्कात राहण्याचे बरेच पर्याय उपलब्ध झाले आहेत. त्यामुळे मैत्री निभावणं सोपं झालं आहे असं म्हणता येईल. फेसबुक सारख्या सोशल नेटवर्किंग साईट्समुळे मित्रपरिवाराशी सहजपणे संपर्कात राहता येतं. अशा मनमोकळ्या आणि निकोप मैत्रीची सुरूवात घरापासूनच झाली तर किती मजा येईल ! 'जीवाला जीव देणारे मित्र' असा शब्दप्रयोग बरेचदा केला जातो. पण, ती मैत्री खरोखरच इतकी अतूट आहे का याचा विचार करणंही आवश्यक असतं. 'नुसतं बरोबर चाललं तर ती सोबत होत नाही आणि कर्तव्य म्हणून केलं तर ती मदत होत नाही' हे सूत्र मैत्रीच्या बाबतीत तंतोतंत लागू पडतं. कारण केवळ एकत्र वावरणारी मुलं-मुली मैत्री निभावू शकत नाहीत. त्यांच्यामध्ये मैत्रीचे सूर जुळणं आवश्यक असतं. मैत्री ही निर्व्याजच असली पाहिजे. त्यामध्ये काही स्वार्थ असेल तर त्याला मैत्री म्हणताच येणार नाही. चोवीस तास एकत्र राहिलं म्हणजे मैत्री झाली असं म्हणता येणार नाही. तो केवळ सहवास ठरू शकतो. याउलट वर्षानुवर्षे एकमेकांना न भेटणार्‍या मित्रांमध्येही अतूट नातं टिकून असतं. मी माझ्या बर्‍याच मित्रांना वर्षा-दोन वर्षांनी भेटतो. पण, या कालावधीत आमच्या मैत्रीमध्ये काहीही फरक पडलेला नसतो. एकमेकांना भेटण्यातील आतुरता आणि आपुलकी तितकीच टिकून असते. मनामध्ये मैत्रीचा अंश कायम असतो. त्यामध्ये कोणताही फरक पडत नाही.

लहानपणापासून केल्या गेलेल्या संस्कारांनुसार 'पोटात माया असली पाहिजे' असं म्हटलं जातं. मैत्रीच्या बाबतीत मात्र हे गणित थोडं वेगळं आहे. मैत्रीमध्ये प्रवाही रहायचं असेल तर ती व्यक्त झालीच पाहिजे. ती व्यक्त केल्याने भावनांना मूर्त स्वरुप प्राप्त होतं. मैत्री अनेक पद्धतींनी व्यक्त करता येते. आपण कोणती पद्धत अवलंबतो यावर मैत्रीचं पुढचं गणित अवलंबून असतं. पूर्वीच्या आणि आताच्या मैत्रीत बराच फरक आहे. वाङमयात आणि साहित्यात मैत्रीच्या कथा वाचायला मिळत असल्या तरी पूर्वीच्या मैत्रीमध्ये थोडा मोजकेपणा होता. मैत्री जपून केली जायची. मैत्री करण्याआधी बर्‍याच बंधनांचा विचार करावा लागायचा, मोकळं होण्याची मुभाही नव्हती. मैत्रीमध्ये मात्र मोकळं होणंच अभिप्रेत आहे. त्या दृष्टीने आजची मैत्री खर्‍या अर्थाने आदर्श ठरते. ती उथळ झाली आहे असं काही जणांचं म्हणणं असतं. पण, उथळपणाचं हे प्रमाण नगण्य आहे. कॉलेजमध्ये असताना आमचा ग्रुप खूप दंगा घालायचा, मस्ती करायचा. 'झुकझुक गाडी' म्हणून हा ग्रुप प्रसिद्ध होता. आम्ही एका टाळीने सगळ्या मित्र-मैत्रिणींना गोळा करायचो आणि एकमेकांना धरून सगळीकडे झुकझुक गाडीप्रमाणे पळायचो. तेव्हा लोक आम्हाला नावं ठेवायचे. पण, आमच्यासाठी ती एन्जॉयमेंट होती. अभ्यास, असाईनमेंट यासाठी सगळे मित्र-मैत्तिणी एकमेकांवर अवलंबून असायचे. सुख-दु:ख, आनंद अशा कोणत्याही परिस्थितीत आम्ही एकमेकांची साथ सोडली नाही. म्हणूनच आमच्यामध्ये सशक्त बंध निर्माण झाले. आजकाल अशीच सशक्त मैत्री पहायला मिळते. मुलं-मुली एकमेकांबरोबर मोकळेपणाने वावरतात. इतर लोक त्यांना नावं ठेवत असले तरी एकमेकांच्या मैत्रीची महती केवळ त्यांनाच माहिती असते. शेवटी प्रत्येक गोष्टीला दोन बाजू असतात. त्यापैकी कोणती बाजू निवडायची हे आपल्यावर अवलंबून असतं. स्वातंत्र्य मिळालं र जबाबदारी पार पाडता यायला हवी आणि जबाबदारी अंगावर घेतली तर स्वातंत्र्यही अनुभवता आलं पाहिजे. शेवटी प्रत्येकाचा दृष्टीकोन संस्कारांवर आणि परिस्थितीवर अवलंबून असतो. 'फ्रेंडशिप डे' च्या निमित्ताने मैत्रीचं भावविश्व उलगडता येतं. हा दिवस साजरा करावा की नाही, याबाबत बराच उहापोह केला जातो. पण, तो साजरा करण्यात काही गैर आहे असं मला वाटत नाही. वास्तविक वर्षाचे ३६५ दिवस मैत्रीचेच असतात. पण तरीही एखाद्या विशिष्ट दिवसाला मैत्री दिन मानायला काय हरकत आहे? मैत्रीचं स्वरुप खूप सुंदर असलं तरी काही ठिकाणी ते खटकतंही. भारत-पाकिस्तान संबंधांबाबत असंच काहीसं म्हणता येईल. हे दोन देश वर्षानुवर्षे एकमेकांचे कट्टर शत्रू आहेत. त्यांच्यामध्ये ओढून-ताणून मैत्री निर्माण केली जात आहे. वास्तविक मुळातच जिथे द्वेष असेल तिथे मैत्री होणं शक्य नाही. त्यामुळे भारत-पाकिस्तानसारखे दोन शत्रू मित्र होऊ शकत नाहीत असं माझं स्पष्ट मत आहे.

(अद्वैत फीचर्स)

चंगो

Sunday, December 15, 2024

सफलता

हम जीतकर रो क्यों देते हैं । वह आंखे,जो हमेशा लक्ष्य पर टिकी होती हैं । जब लक्ष्य को प्राप्त करती हैं, तो छलक क्यों पड़ती है । मुझे जीतने के बाद झरते आँसुओं में छिपे इंसान को देखने का शौक रहा है । मैं इन आंसुओं में गूंथे उसके संघर्ष को देखता हूँ । उसने इसे पाने के लिए क्या क्या नही किया होगा । ज़िन्दगी का सारा संघर्ष,इन आँसुओं के साथ बह उठता है । जब कोई जीतकर रोता है, तब उसकी जीत में छिपी सच्चाई सामने आकर,उसकी गवाही देती है ।
गुकेश डी ने एक सपना देखा और उसके लिए टूटकर संघर्ष किया । बड़ी ही कम उम्र में,सफ़लता का झंडा गाड़ दिया । गुकेश को देखकर, उसकी जीत,उसकी जीत से भीगी आंखे देखकर तबियत बड़ी खुश हुई । मुबाकबाद है उसकी इस विजय को मगर हमें ख़ुद को यहीं टटोलना होगा । गुकेश कि जीत गुकेश के ख़ुद के सपनो की जीत है । वह सपना,जो उसने ख़ुद देखा था । बस यहीं उस फ़र्क़ को पकड़ना है ।

बहुत से लोग गुकेश के सपने को अपने मन में रोप देंगे और यहीं से वह अपने बच्चों में रोप देंगे । फिर एक बेतहाशा भीड़ उछाल मारेगी,ऐसी सफलताओं को अपनी दहलीज़ तक लाने के लिए,बस यहीं पर हमें अपनी सोच को सही रखना है । गुकेश कि तरह अपने बच्चों को खुद अपने सपने बुनने दीजिए । उसे पूरा करने के लिये उसके सारथी बनिये । जब आपका बच्चा अपने सपने को पूरा करेगा,तो उसकी आँखों में भी ऐसे ही तो आंसू होंगे मगर दोस्त,उसकी आँखों में अपना सपना मत बो देना ।

बच्चे की आंखों में परिवार का बोया सपना बड़ा भारी होता है । वह सपना बच्चे को बूढ़ा कर देता है । उसे थका देता है । दूसरों का सपना,सबसे पहले बचपन चट कर जाता है । बस इतना कीजिये, दूसरों की सफलता पर अपने बच्चों की सफ़लता जैसी खुशी प्रकट कीजिये । अपने बच्चे की सफलता,असफलता या रास्ते पर चलने का ऐसे ही आनंद लीजिए,जैसे उसका रास्ता,सिर्फ उसका है और उसने उसपर चलना शुरू कर दिया,चलते रहना भी तो एक सफलता ही है ।

गुकेश की जीत,हम सबके लिए खुशी का पल है । इस जीत की खुशी घर घर पहुँचे मगर यही लक्ष्य,सब दहलीज़ पर न पहुँचे । ज़िन्दगी के हज़ार रँग,हज़ार सफलताएँ हैं । जिस काम को पूरा करने में आपकी आंखों में आँसू आ जाए,वह काम और गुकेश कि सफ़लता एक जैसी है । बस एक के आंसू ख़बर हैं, दूसरे के नही मगर बहते आंसू तो काम एक सा करते हैं ।।आपको थोड़ा हल्का कर देते हैं.... गुकेश को शुभकामनाएं..
#hashtag #हैशटैग

बुद्धीबळ

बुद्धीबळ जिंकण्याच श्रेय पहिलं पालकांना जातं !
Science मध्ये DNA Genes ज्ञान आहे.

दुसरं जिंकणाऱ्याच्या आणि कुटूंबाच्या मेहनतीला ! 

#Gukesh अभिनंदन ✌️👏👏👏

गुकेश वडील सर्जन आणि आई microbiologist आहे!
शाळेतल्या शिक्षकांनी सांगितलं बुद्धिबळ उत्तम खेळतो म्हणून चवथी पर्यंत शाळा झाली !

बाकी कुटूंब घरात शिक्षण देतच फक्त certificate शाळेत   मिळत  तर कधी समाजात एवढंच!

Sunday, December 8, 2024

Tuesday, November 5, 2024

कलाविष्कार दिवाळी अंक मोफत उपलब्ध

नमस्कार,

आपल्या सर्वांच्या महत्त्वपुर्ण योगदानामुळे आज बलिप्रतिप्रदेच्या म्हणजेच दिवाळी पाडव्याच्या दिवशी कलाविष्कारची दिवाळी ई-अंकाची १५ वी आवृत्ती प्रसिद्ध करण्यात येत आहे.

आपण केलेल्या साहित्यरुपी सहभागसाठी मी आणि कलाविष्कार आपला कायम ऋणी राहू.खालील लिंकवर क्लिक करुन आपण कलाविष्कार, दिवाळी ई अंक, ऑक्टोबर- २०२४ नि:शुल्क डाऊनलोड करू शकता.

https://tinyurl.com/Kalaavishkaar-2024

आपल्याला कोणाला हा दिवाळी ई अंक पाठवयाचा असल्यास आपण कृपया लिंकच द्यावी जेणेकरुन एकुण किती जणांपर्यंत कलाविष्कार पोहोचला याची नोंद घेणं सोपं जाईल.

पुढील वर्षीही आपण असाच भरघोस प्रतिसाद द्याल आणि कलाविष्कार  दिवाळी ई अंकाच्या जडणघडणीत आपले मोलाचे साहित्यरुपी योगदान द्याल हीच अपेक्षा !

धन्यवाद !

🪔 卐 शुभ दिपावली  卐  🪔

Monday, November 4, 2024

Monday, October 28, 2024

वसुबारस

वसुबारस !! 

वसुबारस ! अर्थात गोवत्स द्वादशी. नुकतेच नवरात्र संपले आणि बघता बघता सर्वत्र आनंद उत्साह घेऊन दिवाळी आली सुद्धा. दिवाळी ही सणांची राणी म्हणता येईल. अश्विन वद्य द्वादशी ते कार्तिक शुद्ध द्वितीयेपर्यंतच्या महोत्सवास आपल्याकडे दिवाळी म्हणतात. हिंदू संस्कृतीत गाईच्या पोटात तेहतीस कोटी देव असतात असे मानून तिला आपण मातेचा दर्जा दिला. फार पूर्वी पासून गोधनावरून राजेमहाराजांची श्रीमंती ठरवली जायची. गोमातेच्या पावित्र्यामुळे देवादिकांनीही तिला जवळचे स्थान दिले आहे. त्यामुळे सवत्स धेनूपूजनाने दिवाळीची सुरुवात होणे संयुक्तिकच म्हणावे लागेल. 

ततः सर्वमये देवि सर्व देवैः अलंकृते ।
मातः मम अभिलषित सफलं कुरू नंदिनी ॥

म्हणजे हे सर्वात्मिक आणि सर्व देवांनी शोभित अशा नंदिनी माते, तू माझे मनोरथ पूर्ण कर.

खरंच आपण ज्या संस्कृतीचे पाईक आहोत त्याची रचना पण ज्यापद्धतीने आपल्या पूर्वजांनी केली आहे की त्याबद्दल विचार केला तरी कायमच कुतूहल वाटतं. वसु म्हणजे द्रव्य, धन. घरात लक्ष्मीचे आगमन व्हावे म्हणून स्त्रिया दिवसभर उपास करुन संध्याकाळी यथोचित सवत्स धेनूपुजन करतात. बाजरीची भाकरी, गवारीची भाजी इ. चा नैवेद्य दाखवून गाईला खाऊ घालतात. काही लोक यादिवशी  गहू, मूग दुधापासूनचे पदार्थ खात नाहीत.

मानवाप्रमाणेच पशुपक्षांनाही मानाने जगण्याचा अधिकार आहे. हाच तर आजचा खरा संदेश आहे. आपल्या मुलाबाळांना चांगले आरोग्य, सुख लाभावे म्हणून केलेली ही गोधनाची कृतज्ञतापूजा असंच म्हणता येईल. अनेकप्रकारे उपयुक्त असलेल्या गोमातेप्रति सहिष्णुता, मानवता व्यक्त करण्याची ही सुसंधी त्याचेच तर प्रतीक आहे. म्हणूनच आज कृतीतून गोरक्षणाचा निश्चय करुया कारण हे सुरक्षित असतील तरच संस्कृती अधिक समृद्ध राहील. 

दिवाळीच्या हार्दीक शुभेच्छा.. ✨🌟🎆🎇

सर्वेश

शुभ दिपावली

शुभ दिपावली! 
सर्वांना ही दीपावली, येणारं नवीन वर्ष आणि सर्व आयुष्यात, सुख, समाधान, यश, आनंद लाभो, या शुभेच्छा! - अशी माझी ‘शुभ दिपावली’ची शुभेच्छा! 

या शुभेच्छा व्यक्त करतानाची माझी भावना आहे, की एका अत्यंत धोकादायक कालखंडातली ही दीपावली आहे. एका अत्यंत धोकादायक कालखंडाच्या सावलीत ‘शुभ दीपावली’ या शुभेच्छा, ही प्रार्थना मी व्यक्त करतो आहे .

आपल्या भारतीय संकल्पनांमध्ये कमालीचा सखोल अर्थ आणि त्यामुळं त्यात विलक्षण सौंदर्य भरलेलं आहे. मी ‘सौंदर्य’ हा शब्द वापरतो आहे. दीपावलीच्या शुभेच्छासुद्धा व्यक्त करायच्या झाल्या तर त्या आहेत ‘शुभ’ दीपावली. अलीकडं पाश्चात्यीकरण, त्यातले ‘इंग्रजाळलेले’, भाषेचं, जाणिवांचं आणि त्यामुळं संस्कृतीचं ‘इंग्रजीकरण’ करणारे आणि त्यापायी आपलं ‘आत्मभान (self-awareness)’ हरवलेले, आपण कोण, आपण कोणत्या मातीत रुजलेलो आहोत, आपली आई कोण, आपण कुठून उगवून आलो या सगळ्याचा जणू विसर पडल्यासारखं आपण जोरजोरात ‘हॅपी दिवाली’ म्हणतो! 

‘हॅपी’ दिवाली! गोष्ट आनंदाचीच आहे, की दीपावली आनंदमय जावो. पण अर्थ आणि त्यामागची भावना, विचार समजल्यामुळं आता अनेक वर्षं मी संज्ञा वापरतो - ‘शुभ’ दिपावली! हा शब्द विलक्षण अर्थपूर्ण आहे. कारण ही दिवाळी ‘आनंदी (हॅपी)’ तर असोच; पण खरा आनंद कशात आहे? कुणाला जर वाटलं ‘हॅपी’ दिवाली म्हणजे सिगरेट-दारू-तंबाखू…’हॅपी दिवाली’ म्हणजे बदललेल्या काळात फटाक्यांमुळं होणारं प्रदूषण. (की जे ‘भारतीय मन’ लक्षात घेतं. भांडायला, खून-खराबा करायला उठत नाही. आपणहून मान्य करून ठरवतं की बदललेला काळ, पर्यावरणाची समस्या पाहता आपण फटाक्यांवर खर्च तरी करायला नको किंवा तो कमी करूया. हा आतून येणारा बदल आहे.) म्हणून ती ‘हॅपी दिवाली’ तर आहेच; पण ती ‘शुभ दीपावली’ आहे. 

भविष्यात आपल्याशी भारतीय संकल्पना आणि त्यांचा अर्थ यांवर संवाद करताना कधीतरी अर्थशास्त्र या विषयावर सविस्तर बोलेन. मात्र दीपावलीच्या प्रकाशात आज फक्त ‘शुभ लाभ’ ही संज्ञा सांगतोय. 

पाडव्याच्या दिवशी, बलिप्रतिपदेला नवसंवत सुरू होतं. या दिवशी आपला व्यापारीवर्ग आपल्या व्यापाराच्या वह्या-पुस्तकांची पूजा करतो. व्यवसाय सात्विक भावनेनं करायचा आहे, हे त्यामागचं अर्थपूर्ण पावित्र्य. ज्यात मी हिशोब ठेवतो तेच माझे सात्विक, पवित्र धर्मग्रंथ आहेत. या दिवशी व्यापारीबंधू त्या वहीवर स्वस्तिक काढतो आणि ओल्या कुंकवात खाली शब्द लिहितो - शुभ लाभ!

हा फार महत्वाचा आणि अर्थपूर्ण शब्द आहे. अर्थशास्त्रात नफा कमावणं (profit maximization) हा हेतू सांगितला जातो. कोणत्याही व्यवसायात हा नफा वाढत गेला पाहिजे. माझ्या मते, हे अर्थशास्त्र ऍडम स्मिथपासून, जॉन मार्शल लॉर्ड केन्स, मिल्टन फ्रीडमन आणि कालपर्यंत ज्यांना नोबेल पारितोषिक मिळालं यांनी मांडलेलं पाश्चिमात्य अर्थशास्त्र आहे. हा नफा कमावत असताना मी कुणाचं शोषण करतो आहे का, कुणाचं नुकसान होत आहे का, अलीकडच्या काळाबद्दल बोलायचं झाल्यास व्यापारातून भरमसाठ नफा कमावताना त्याची किंमत पर्यावरण चुकती करत आहे का? हा नफा आहे; मात्र तो ‘शुभ लाभ’ नाही. व्यवसाय चालवायचा असेल तर ‘लाभ’ म्हणजे नफा हवाच. मात्र तो दुसऱ्याला लुटून, त्याचं शोषण करून, खोटं बोलून, फसवून नाही. व्यापार करणं किंवा जीवन जगणं ही win win situation असायला हवी. ग्राहक म्हणून मी तुला वस्तू किंवा सेवा दिली, त्यातून तुझं आणि माझंही घर चालायला हवं. म्हणून त्या व्यवसायातून नफा म्हणजे लाभ आवश्यक आहे; पण तो ‘शुभ लाभ’ असायला हवा. तशी दीपावलीची ही शुभेच्छा - ‘शुभ’ दीपावली!

मला हे म्हणायला आवडतं, कारण ती माझ्या हृदयातली खरीखुरी भावना आहे की मुळातच - सर्वांना सर्वकाळ सर्व शुभेच्छा! या अवस्थेत मी मुख्यतः जगतो. अशा ‘सर्वांना सर्वकाळ सर्व शुभेच्छा’ कायमच्याच आहेत; मात्र दिवाळी हे त्या व्यक्त करण्याचं एक चांगलं निमित्त. म्हणून ‘शुभ दिपावली’. आपल्या सर्वांना सुख, समाधान, यश, आनंदा लाभो. येणारं नवं संवत, आपलं जीवन सुख, समाधान आणि आनंदानं भरून जावं. आपल्यातून समाज, देश, विश्व आणि निसर्गसुद्धा सुख, समाधान आणि आनंदानं भरला, भारला जावो.
© Avinash Dharmadhikari sir

****

दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा  💐