निसर्ग कविता

मनातल्या पहाटेला पारिजात फुले

पाखरांचे थवे गंधवेडे झाले

मनातल्या उन्हात झाडे बहरली

आशेची पाखरे वर उडू लागली

मनातल्या पानोपानी दवबिंदू झुले

सोनेरी किरणात त्याचे मोती झाले

मनातल्या उन्हात वायूलहर झुले

मंद गंधाचे दर्वळ दूरदूर पसरले

मनातले ऊन असेच राहू दे कोवळे

मध्यान्हीच्या तीव्र धगीपासून मोकळे....!!!

-अनामिक