माझ्या मराठीचा बोल कौतुके
मराठी माणसाला मराठी भाषेचा तीव्र आभिमान आहे. शिवाजी महाराजांच नाव घेतल तरी आपलं मन आभिमानाने भरून येत. पण मराठी बोलताना मात्र आमची जाम पंचाईत होते. शिकली सवरलेली चार मराठी माणस एकत्र आली की त्यांच्या गप्पा रंगणार त्या इंग्रजीतूनच. बर मराठी भाषा वाचली पाहीजे असही त्यांना मनापासून वाटत पण मराठी चित्रपट बघायला बायको बरोबर कींवा मैत्रीणी बरोबर जाण त्यांना जाम "लो स्ट्याडर्ड" वाटत. "मराठीच आता कस होणार?"अशा परीसंवादात तावातावाने बोलणार्यांची मुल, नातवंड शिकणार मात्र इंग्रजी माध्यमातून. मराठी भाषा कशी वाचेल याचा गांभीर्याने कुणी विचारच करत नाही. कधी आपण मुलांना आभिमानाने ज्ञानेश्वरी दाखवून म्हणत नाही की "बघ पोरा वयाच्या १६व्या वर्षी हे अनमोल धन त्या सन्याशाच्या पोराने आपल्या साठी साठवून ठेवलय. याचा वापर कीतीही केलास तरी हे संपणार नाही"तुकारामांचे अभंग खरच अभंग आहेत कधीही भंग न पावणारे. ते आमृत आपण लहानपणा पासून मुलांना पाजतच नाही. बहीणाबाई चौधरी आपल्यालाच ऊशीरा उमगल्यात. पु. ल., व. पु. यांच्या कडेखांद्यावर आपण मुलांना बसवतच नाही...हो पण आपण पाहूण्यासमोर मुलांना इंग्रजी पोयेम जरूर म्हणायला लावतो.त्या वेळी आपला चेहरा आभिमानाने कसा फुलून येतो. तर थोडक्यात काय तर मराठी वाचायला पाहीजे पण आमची पुढची पीढी काही मराठी वाचणार नाही.... मग कशी वाचणार मराठी? मला कृपा करून कुणी सांगेल?
ता. क. माझा मुलगा मराठी माध्यमातून शिकलाय आणि आता मराठी भाषेत लिखाणाच काम तो करतोय.
~ Vasundhara Sable
https://www.facebook.com/
मराठी माणसाला मराठी भाषेचा तीव्र आभिमान आहे. शिवाजी महाराजांच नाव घेतल तरी आपलं मन आभिमानाने भरून येत. पण मराठी बोलताना मात्र आमची जाम पंचाईत होते. शिकली सवरलेली चार मराठी माणस एकत्र आली की त्यांच्या गप्पा रंगणार त्या इंग्रजीतूनच. बर मराठी भाषा वाचली पाहीजे असही त्यांना मनापासून वाटत पण मराठी चित्रपट बघायला बायको बरोबर कींवा मैत्रीणी बरोबर जाण त्यांना जाम "लो स्ट्याडर्ड" वाटत. "मराठीच आता कस होणार?"अशा परीसंवादात तावातावाने बोलणार्यांची मुल, नातवंड शिकणार मात्र इंग्रजी माध्यमातून. मराठी भाषा कशी वाचेल याचा गांभीर्याने कुणी विचारच करत नाही. कधी आपण मुलांना आभिमानाने ज्ञानेश्वरी दाखवून म्हणत नाही की "बघ पोरा वयाच्या १६व्या वर्षी हे अनमोल धन त्या सन्याशाच्या पोराने आपल्या साठी साठवून ठेवलय. याचा वापर कीतीही केलास तरी हे संपणार नाही"तुकारामांचे अभंग खरच अभंग आहेत कधीही भंग न पावणारे. ते आमृत आपण लहानपणा पासून मुलांना पाजतच नाही. बहीणाबाई चौधरी आपल्यालाच ऊशीरा उमगल्यात. पु. ल., व. पु. यांच्या कडेखांद्यावर आपण मुलांना बसवतच नाही...हो पण आपण पाहूण्यासमोर मुलांना इंग्रजी पोयेम जरूर म्हणायला लावतो.त्या वेळी आपला चेहरा आभिमानाने कसा फुलून येतो. तर थोडक्यात काय तर मराठी वाचायला पाहीजे पण आमची पुढची पीढी काही मराठी वाचणार नाही.... मग कशी वाचणार मराठी? मला कृपा करून कुणी सांगेल?
ता. क. माझा मुलगा मराठी माध्यमातून शिकलाय आणि आता मराठी भाषेत लिखाणाच काम तो करतोय.
~ Vasundhara Sable
https://www.facebook.com/
0 comments:
Post a Comment