तो यथेच्छ बरसत होता

#मराठी

तो यथेच्छ बरसत होता
मी एका आडोशाला होतो
छत्रीची उघडझाप करत
स्वत:लाच सावरत होतो

तो यथेच्छ बरसत होता
रस्त्यावर कोणीच नव्हतं
चहूकडे अंधार पसरलेला
काहीच दिसत नव्हतं

तो यथेच्छ बरसत होता
मी थोडं पुढे सरसवत होतो
चिखलातून चालत
माझा मार्ग शोधत होतो

तो यथेच्छ बरसत होता
मी त्याला धुडकारुन चालू लागलो
त्याचा वेग अजुनंच वाढला
मी त्याच्याशी लपंडाव खेळू लागलो

तो यथेच्छ बरसत होता
मला माझं घर दिसलं
आता घरी पोहोचणार तोच्
विजेंच्या कडकडाटाने मला घेरलं

तो यथेच्छ बरसत होता
एव्हाना मी घरी आलो होतो
त्याच्या परतीची वाट पाहून
मीच घरी परतलो होतो

तो यथेच्छ बरसत होता
त्याला अडवणारं कोणी नव्हतं
तो स्वत:च्याच अंगणात बागडत होता
त्याला जाब विचारणारं कोणी नव्हतं

तो यथेच्छ बरसत होता !!!!!

©:::: ::: :: प्रथमेश सुरेश शिरसाट
https://www.facebook.com/prathmesh.shirsat21071988