ती डोळ्यांतुन खुदकन हसते

अन गिरक्या लगबग घेते |

ओठांच्या शिंपलीवरती

इंद्रधनु सुंदर अवतरते ||

त्या नाजूक गालांवरती

फुलपाखरे किती भिरभिरती |

सायीच्या हातांमधुनी

प्रेमामृत नित पाझरते ||

मखमाल तिच्या स्मरणाने

जीव हलका फुलका होतो |

ममतेचे रेशीम धागे

ती असेच गुंफुनी जाते |

|