"स्वप्नातल्या गोष्ठी स्वप्नातच चांगल्या असतात ...

"स्वप्नातल्या गोष्ठी स्वप्नातच चांगल्या असतात ...
जग जीवनात तय कधीच अस्तित्वात नसतात ...."

" तुझी रोजची येणारी स्वप्नेयामुले क्षणिक का होत नाही तुझी आठवन येते,
अन ....,
मनाला आनंद देऊन जाते ... पण किती ही केल तर स्वप्ने ती
स्वप्नेच खरी होतात ती स्वप्न थोडीच ....

काल बदलला , वेळ ही बदलली , त्या प्रमाने तू ही बदलली ..."
"इतक्या वर्षात खुप काही बदलले ... पण

माझ्या मनातील तू अजुन ही तशीच आहेस...."

Read More

पान जरी कोरं असलं,तरी...

पान जरी कोरं असलं,

तरी पानालाही भावना असतात.

मन जरी वेडं असलं,

तरी मनालाही भावना असतात.

पानाच्या भावना कोणालाच कळत नाहीत,

मनाच्या भावना मनालाही कळत नाहीत.

मनं हे असचं असतं,

इकडून तिकडे बागडत असतं.

मनाला काही बंधनं असतात,

म्हणुन तर ह्र्दयात स्पंदनं असतात

म्हणून मानत चालणार्या भावनेचा खेल आपल्याला कळत नाही

एकदा मी प्रेमाला विचारले

कुठे कुठे तू असतोस रे?

प्रेम मला हसून म्हणाला..

अरे वेड्या मी एकाच ठिकाणी नसतो रे...

जेव्हा तुला कोणी आवडतो..

मी क्षणात तुझ्या हृदयात शिरतो रे...

तू विचार फक्त माझाच करतो

कारण मी पूर्णपणे तुझाच असतो रे........

अरे वेड्या मी एकाच ठिकाणी नसतो रे...

प्रेम तू कुणावरही कर....

मी तुला तिथेच दिसणार असतो रे....

तू प्रेम दुसर्याला जितके देशील...

त्याच्या दुप्पट तुला मी मिळणार असतो रे...

अरे वेड्या मी एकाच ठिकाणी नसतो रे...

आयुष्य खरच खूप सुंदर आहे..

माझा हात सोडून देऊ नकोस रे......

जेव्हा जेव्हा मला तू बोलावनार..

मी तुझ्याच हृदयात लपून असतो रे....

-अनामिक 

Read More

पसारा ..घर आवरावे तसे एकदा मन पण आवरले पाहिजे

पसारा 

घर आवरावे तसे 

एकदा मन पण आवरले पाहिजे 

नकोसे काय काय साठलेले

पाहून ठेवले पाहिजे.....

पण नक्की अडगळ कशाकशाला मानायचे..

पहिले वाहिले अल्पायुषी प्रेम 

की साहोदारांचे तोडकेमोडके  भावबंध

ही पण अडगळच  ना......

कितीतरी सल अगदी  तळात

 खोलवर  आहेत साठलेले मनाच्या 

न  ढाळलेले अश्रुंचे कढ

त्यांचे डोह तसेच अजूनही आहेत.......

तुझ्यामाझ्या नात्यातले 

अवघडलेले क्षण तसेच उभे आहेत

तुझे नकोसे स्पर्श काही

अजून अवघडलेले तसेच आहेत......

या सगळ्याचे काय करायचे 

खरच माहित नाही मला...

वापरून झाले की टाकायचे 

तुझ्यासारखे नाही जमले मला...

पहिले प्रेम पण तेवढाच खरं होते

जेवढी रक्ताची नाती खरी होती

तुझेमाझे लग्नही तेवढाच खरं होते 

आणि झालेल्या जखमाही तेवढ्याच खऱ्या ...

म्हणूनच  हा सारा पसारा

कितीतरी वर्षे आहे तसाच आहे

वाटते कधीतरी  अवचित 

कुठला जुना धागा अजूनही जुळेल....

या पसाऱ्याचे खरच काय करायचे असते?

घर आवरावे तसे

एकदा मनही आवरायला पाहिजे

अडगळ एकदा साफ करायला पाहिजे .......

-माधुरी 

  

Read More

Kavya Rutu

Read More

                                                                    कविता ,

Read More

मैत्री

सकाळी उठलो तर वाटलं कुणी तरी भेटणार

आपल्या हृदयाचा ठाव कुणी तरी घेणार

योगायोगानेच आपली ओळख झाली

वाटलं मनाला कुणीतरी जवळची भेटली

मैत्रीच्या झाडात आपल्या लागले प्रेमाचे फळ

संकटांच्या क्षणीच नेमके दिले तू मला बळ

मैत्रीच्या नात्याला तू एक नविनच आयाम दिलं

एक अजुन बहिण भेटल्याने मन स्फंदून गेलं

पहिले रोज काही नविन घडत नव्हतं

आता मात्र सांगायलाही वेळ पुरत नव्हतं

काय सांगू काय नाही असं व्हायचं

तू समोर आलीस की सगळ विसरायला व्हायचं

आठवते का ग तुला पहिल्या राखिला तू मला राखी पाठवली नव्हतीस

सख्या भावांच्या गर्दित तू या मानलेल्या भावाला विसरली होतीस

विचारल तर म्हणालीस अरे घरी वेगळ वाटेल

तुझ्या माझ्या नात्याचं सत्य कस कोणी समजेल

तेव्हाच मी ठरवलं आपल्या मनाशी

एक वेळ अशी येईल जेव्हा तू मला धरशील उराशी

आठवेल तुला आपण क्षणोक्षणी किती भांडायचो

उगाचच खिलज्या पाडून पुन्हा मनवायचो

एके दिवशी नको तेच अघटित घडले

तुला तुझ्या रक्ताच्या नात्याचं कुणीतरी भेटले

अनवधानानी तू त्याच्याशी जवळीक करत गेलीस

रक्ताच्या भावापुढे मानलेल्या भावाला विसरून गेलीस

दिवसांमागुन आठवडे महीने निघून गेले

आपले मात्र बोलायाचे तसेच राहून गेले

एकदा भांडणाचा उद्रेक झाला

तुझ्या त्या रक्ताच्या भावाने आपला सम्पर्कच मिटवला

आजही तुझ्या आवाजाची वाट बघतोय

प्रेमाने "दाद्या" म्हणशील म्हणून रोजच मरतोय

एकदा ताई म्हणालो नाही याचा का एवढा बदला घेतलास

माझ्या वाटचा घास तू त्याच्या तोंडी भरवलास

कधीही विसरु नकोस आपल्या या भावाला

धाकटी बहिण असुनही तुला तिचाच दर्जा देणार्याला

कधी तरी माझी आठवण काढशील का ग

मानलेल्या या भावाला आठवशील ना ग

असशील तू दूर सध्या तरी माझ्या मनात राहशील

हाक तर मारून बाघ सदैव मला तुझ्यासाठी उभाच बघशील

मानलेल्या नात्यापेक्षाही श्रेष्ठ असतं का ग रक्ताचं नातं

फुल तरी विसरते का आपल्या झाडाचं पातं

आपल्या प्रेमाला कधी विसरु नको

एव्हढच मागतो की त्या रक्ताच्या नात्याला तरी तोडू नकोस...
-अनामिक 

Read More

खरंच तू कशी ?.......

खरंच तू कशी ?................

तू अशी तू तशी, खरंच तू कशी ?

तू अशी लडिवाळ

तू प्रेमाचा वेल्हाळ

वाणी तुझी रसाळ

म्हणून का तू मला पाडलंस फशी ?

तू मैत्र अन प्रेमाचा मळा

तू मम जीवीचा जिव्हाळा

तू प्रेममयी घुंगुरवाळा

काय तुझी मी वर्णू महती अशी ?

तू दीपस्तंभाची ज्योती

तू सृजन्मनाची प्रीती

तुजसवे उमलती सरी नाती

कळले आता मनास ओढ तुझी का अशी ?

---**----

.... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

फिरताना घेतलेला हातात हात तुझा

मोरपिशी मखमली परी

अंगभर शहारलेला स्पर्श तुझा

जेव्हा देशील तो हात हातात कुणाच्या

क्षणभर शहारून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

सोबत पाहिलेला तुटताना तारा

काहीतरी मागुया म्हणताना

उजळून आलेला चेहरा तुझा

जेव्हा तुटेल हे मन कुशीत कुणाच्या

सौधात उभी राहून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

कातरवेळी उगवलेला पुनवेचा चांदवा

दूर राहिलो तरी

न चुकता पहायचा हट्ट तुझा

जेव्हा उगवेल पुन्हा सांजेला देशात कुणाच्या

हलकेच कातरून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

अवघड वळणावरचा वेडा बहाणा

तू नको नको म्हणताना

श्वासात मिसळलेला श्वास तुझा

जेव्हा भासेल उग्र तो मिठीत कुणाच्या

संकोचात गुदमरून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

हरेक क्षण तो मंतरलेला

तुजवर रचलेल्या कवितांमधून

जिवंत केलेला आभास तुझा

जेव्हा होईल हे शरीर अधीन कुणाच्या

मन माझ्यात गुंतवून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

---**-----

तेव्हा आले सगळे बघायला !!

होता श्वासात तेव्हा,

नव्हत कोणी डोकावून बघायला,

आज जेव्हा श्वासच उरला नाही,

तेव्हा आले सगळे बघायला,

नव्हत कोणी रडायला माझ्याबरोबर,

तेव्हा, नव्हत कोणी हसायला,

आज जेव्हा शांतपणे झोपलोय मुक्त होऊन,

तर, आले सगळे टाहो फोडायला,

आज पहा माझा काय थाट!

लोक जमतील मला अंघोळ घालायला,

आयुष्यभर नाही पाहिल कधी कापड,

आज नवीन पांढरे-शुभ्र वस्त्र मला नेसायला,

जेव्हा उपाशी होतो रात्रों-रात्र,

नव्हत कोणी एक घास खाऊ घालायला,

आज जेव्हा भुक मेली माझ्याच बरोबर माझी,

ठेवलाय माझ्यासाठी त्यांनी भात शिजायला,

जन्मभर लाथा मारून गेले जे मला,

आज आले माझ्या पाया पडायला,

शब्दाचाही आधार नाही दिला ज्यांनी,

आज चौघे-चौघे आले मला धरायला,

आज काय किम्मत 'त्या' रडण्याला?,

आज काय किम्मत 'त्या' छाताड झोडण्याला?,

ज्या घरात रहातच नाही आज कोणी,

आज काय किम्मत 'ती' घरपूजा करण्याला?

---**----

आपल्यासारखीच पुढे त्याची कोणीतरी वात पाहत असेल ,,,

माझ्याकडे पावसाचा पहिला थेंब पडला आहे

तुझ्याकडे पण पडला असेल

आठवला मला तो आपल्या भेटीचा पहिला क्षण

कदाचित तुला पण आठवला असेल ,,,,,,,,,

रप रप ना-या आवाजात

तो तुला काही तरी विचारित असेल

आकाशात ढग दाटलेत

तसेच मनात आठावानिचे काहुर माजले असेल ,,,,,,,,,,,

तुझा मनात त्याला

खुप काही सांगायचे असेल

परन्तु तोपर्यंत तो कसा थांबेल

कारण ,,,,,,,,,

आपल्यासारखीच पुढे त्याची कोणीतरी वात पाहत असेल ,,,,,,,,

Read More

जीवन

जीवनगाणे गातच रहावे

झाले गेले विसरुनि जावे, पुढे पुढे चालावे

जीवनगाणे गातच रहावे !

सात सुरांचा हा मेळा व्यापुन उरला विश्वाला

हृदये हालता वरखाली ताल मिळे या गाण्याला

तुमच्या माझ्या श्वासांमधुनी आकारा यावे

जीवनगाणे गातच रहावे !

चिमणाबाई हिरमुसली गाल फुगवुनी का बसली ?

सान बाहुली ही इवली लटकी लटकी का रुसली ?

रुसली रुसली, खुदकन हसली, पापे किति घ्यावे !

जीवनगाणे गातच रहावे !

मातीमधुनी अंकुरली चैतन्याची दीपकळी

आनंदाने थरथरली कधी अंतरी गहिवरली

या प्रीतीला, या मातीला हितगुज सांगावे

जीवनगाणे गातच रहावे !

गीत - शांता शेळके

संगीत - राम-लक्ष्मण

स्वर - उषा मंगेशकर, महेंद्र कपूर

चित्रपट - आपली माणसं (१९७९)

__._,_.___

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

फिरताना घेतलेला हातात हात तुझा

मोरपिशी मखमली परी

अंगभर शहारलेला स्पर्श तुझा

जेव्हा देशील तो हात हातात कुणाच्या

क्षणभर शहारून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

सोबत पाहिलेला तुटताना तारा

काहीतरी मागुया म्हणताना

उजळून आलेला चेहरा तुझा

जेव्हा तुटेल हे मन कुशीत कुणाच्या

सौधात उभी राहून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

कातरवेळी उगवलेला पुनवेचा चांदवा

दूर राहिलो तरी

न चुकता पहायचा हट्ट तुझा

जेव्हा उगवेल पुन्हा सांजेला देशात कुणाच्या

हलकेच कातरून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

अवघड वळणावरचा वेडा बहाणा

तू नको नको म्हणताना

श्वासात मिसळलेला श्वास तुझा

जेव्हा भासेल उग्र तो मिठीत कुणाच्या

संकोचात गुदमरून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

सांग आठवतोय ना तुला ?

हरेक क्षण तो मंतरलेला

तुजवर रचलेल्या कवितांमधून

जिवंत केलेला आभास तुझा

जेव्हा होईल हे शरीर अधीन कुणाच्या

मन माझ्यात गुंतवून .....

..... सांग आठवशील ना मला ?

---**-----

आपल्यासारखीच पुढे त्याची कोणीतरी वाट  पाहत असेल ,,,

माझ्याकडे पावसाचा पहिला थेंब पडला आहे

तुझ्याकडे पण पडला असेल

आठवला मला तो आपल्या भेटीचा पहिला क्षण

कदाचित तुला पण आठवला असेल ,,,,,,,,,

रप रप ना-या आवाजात

तो तुला काही तरी विचारित असेल

आकाशात ढग दाटलेत

तसेच मनात आठावानिचे काहुर माजले असेल ,,,,,,,,,,,

तुझा मनात त्याला

खुप काही सांगायचे असेल

परन्तु तोपर्यंत तो कसा थांबेल

कारण ,,,,,,,,,

आपल्यासारखीच पुढे त्याची कोणीतरी वाट  पाहत असेल ,,,,,

-----**----

Read More

आठवण 

"तुझी आठवण येताना

गंध तुझा घेउन येते,

हरवलेल्या स्वप्नांना

रंग तुझा देउन जाते..

तुझ्या पैजणांची रुणझुण

कानांमध्ये दाटुन येते,

मी मिटुन घेतो डोळे तेव्हा

तु मिठीत हळुवार भेटुन जाते...

स्वप्नांतले जगणे माझे

वास्तवाचे भान सुटुन जाते,

मनात तुझ्या आठवांचे

पुन्हा रान पेटुन येते....

तुझी आठवण येताना

गंध तुझा घेउन येते..,

हरवलेल्या स्वप्नांना

रंग तुझा... देउन जाते....."

-अनामिक 

Read More

थोडासा थांब बघतर मागे वळून
कुठेपर्यंत आले आहे मी
तुझ्या सोबत तुझ्या नकळत
थोडासा थांब बघतर जरा
हे डोळे फक्त तुझीच वाट बघत आहे रात्रदिवस
थकलेत् रे ते
त्याना एकदा अलगद तुझ्या ओठानी पुसून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
तुझ्या नसन्याने तुझ्या असण्याचे महत्व कळला आहे मला
तुझ असण पुन्हा एकदा देऊन तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
तुझ काम, तुझ घर, तुझे मित्र, तुझ विश्व
सगळ सगळ मान्य मला
पण इथे कुणीतरी तुझ्यासाठी एक जग उभ केलय
ते बघून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
हा चंद्र सुद्धा हसतो मला
म्हणतो, ज्याला तू आमच्यात शोधत असत्तेस रात्र रात्र
तोही तुझ्यासाठी झुरततोय का असाच
त्या चंद्राला उत्तर देऊन तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
आठवण तुलाही येते माझी
पापणी तुझी ही ओलवते अश्रूनी
त्या अश्रूना माझ्या ओंज़ळीत देवून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
तुझ हसण तुझ बोलण
तुझा राग तुझ गप्प राहण
घेऊन गेलास तुझ्याबरोबर तू सर्व
ज़गण्यासाठी तेवढेच आहे रे माझ्याकडे
माझ जगण देऊन तर ज़ा जरा...
थोडासा थांब बघतर जरा
माझ्या ज़वळ थोडा बसतर जरा
माझा सहवास, माझा श्वास, माझी सोबत
अनुभव तर जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
प्रेमात म्हणे न सांगता न बोलता
सर्व काही कळत
मग न सांगता न बोलता
मला समजून तर घे जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
तुझ्यात स्वत:लाच हरवून
बसले मी कुठेतरी
जरा येऊन मला माझेपन
शोधून तर दे जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
माझ्या दिवसात, माझ्या रात्रीत
माझ्या प्रत्येक क्षणात तू आहेस
व्यापून टाकल आहेस तू मला
माझा एक एक क्षण
मला परत देऊन तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
एकदा, फक्त एकदाच माझ्या मनात डोकवून तर जा
स्वता:लाच बघितल्यावर कस वाटत
ते सांगून तर जा जरा...
थोडासा थांब बघतर जरा
अळुवा वरच्या थेंबासारखा आहे रे हे आयुष्य... क्षणभंगुर
कुणी ते पाण हलवण्या आधी आणि तो इवलसा थेंब कुठेतरी लुप्त होण्याआधी एकदा
प्रेम करुन तर जा जरा...
थोडासा थांब बघतर जरा
शेवटचा थोडासा थांब
कसलीही अपेक्षा नाही... की कासलही बंध नकोत
प्रेम केल आहे तुझ्यावर... त्यात कसले व्यवहार नकोत
भावनाच फक्त कळतात रे मला
त्याचा पलिकडचे काहीही नको
एकदा त्या भावनाना स्पर्शून तर जा जरा
थोडासा थांब बघतर जरा
ह्या वेडीला थोडस शहाणपण शिकवून तर जा जरा.
थोडासा थांब बघतर जरा

Read More

कुठुन तरी मनात माझ्या तुझी आठवण आली..

कुठुन तरी मनात माझ्या तुझी आठवण आली,


स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ... ॥१॥


आठवण तुझी नसानसांना धक्का देउन जाते,
मन कधी प्रेमाचे कधी विरहाचे गीत गाते,
रोजच्यासारखीच आठवण तुझी नवीन वाटून आली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥२॥


वारा तुझा स्पर्श बनून जवळ येतो माझ्या,
क्षणात करतो आपल्या सा-या जुन्या आठवनी ताज्या,
वा-यालाही घेउन श्वासावाटे काळजापर्यंत गेली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥३॥
घुसळून टाकलं मनं तिने जसं जमेल तसं,
मलाच सुचेना तिला आता बाहेर काढू कसं,
याच विचारात दिवस गेला, संध्याकाळही झाली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥३॥


संध्याकाळी वाटलं थोडं बरं वाटेल आता,
मित्रांबरोबर बसून थोड्या टाकू म्हटलं टापा,
चौपाटीवर गेल्यावर ती सांज डोळ्यापुढे आली,
स्वस्थ कशी बसेल, तिने पापणी ओली केली ...॥३॥


किती पाहशील अंत आता, परतून ये लवकर,
तुलाही ऐकू येत असेल माझ्या मनामधली घरघर,
जाणवतय मला तुझीही अवस्था माझ्यासारखीच झाली,माझ्या आठवणीने, तुझी सुद्धा पापणी ओली केली
...॥४॥




तू अशीच आहेस,


एकटी एकटी जगनारी.....
सर्वात असाताना देखील,
स्वतःहाच्या शोधात फिरनारी.....


तू अशीच आहेस,
खुप प्रेमाने बोलणारी
आपल्या सरळ वागण्याणे ,
कुणालाही सहज आपलसं करणारी .....


तू अशीच आहेस ,
जीवानाच मर्म जाणनारी..
साध्या मैत्रीच्या नात्यालाही,
आपला धर्म माननारी....


तू अशीच आहेस,
दुखाःतही नेहमी हासनारी....
अन हसत हसता
नियतीला लाजवनारी ...


तू अशीच आहेस,
इतरांना सतत प्रकश वाटणारी ....
पण स्वतःहा मात्र,
काळोखात आटनारी .....


तू अशीच आहेस,
सगळ्यांपासुन दुर दुर जाणारी .
जाताना मात्र सगळ्यांच्या मनात
घर एक करुन रहणारी ......




तिला मी शोधतो
आहे.....


"परि" नसली तरी "खरी" असावी ती...
सुसंकृत, भारतीय परंपरा जपणारी.


आपल्या संस्कृतीचा अभिमान असणारी.
"मी मराठी भाषिक"असं अभिमानानं सांगणारी.


समजूतदार अणि माझी प्रिय मैत्रिण होणारी.
एक प्रेयसी पाहिजे, माझ्या भावना जाणणारी;


मी जसा आहे तसेच, माझ्यावर प्रेम करणारी.
एवढं सगळे गुणं "असणारी"सापडणे कठीणयं हो!


पण शोधात आहे.तुम्हाला कोठे सापडली तर मला कळवा लगेचं

Read More

ती दिसली.....


भिजलेल्या डोळ्यातून आज, शब्द मनात उतरले
तिला पाहताच क्षणी, डोळ्यातून अश्रु बरसले.....


तिचीच आस धरून, आयुष्यात मी बिखरलो
नसताना ती जवळ, जगनेही मी विसरलो.....


तिचीच वाट पाहत, पापण्या माझ्या पाणवल्या
सावल्या डोळ्यातून ह्या, आभाळा सारख्या बरसल्या.....


खुप काही म्हणायच होता, शब्द माझे आतुरलेले
मुखातून न उमलता, डोळ्यातून उमललेले.....


म्हंटल ज़रा जवळ जाऊन, तिच्याशी थोड बोलाव
तिच्या आठवणीसंगे जगतो, तिलाही थोड कळाव.....


तिच्या आठवणीची ओंजंळ, तशीच भरून ठेवलेली
एकही क्षण न सांडवता, जिवापाड मी जपलेली.....


कंठ आज दाटून आला, तिला समोर पाहून
बरच काही बोलायच होत, मनात गेले शब्द राहून.....


इतक्यात तिने पाहिले मला, डोळ्यात अश्रु ढाळत
अनेक प्रश्नांची उत्तर मिळाली, मलाही न कळत.....


नव्हती ती आज माझी, झाली दुसर्या कोणाची
रेशम गाठी तुटल्या आमच्या, तरी सदैव राहिली ती या वेड्या मनाची.....


-   कमलेश गुंजाळ

कमलेश गुंजाळ BLOG
--***-----



होता एक वेडा मुलगा
तिच्यावर खुप प्रेम करायचा
आठवण तिची आल्यावर
कविता करत बसायचा..


कधी तिच्या केसांत गुंतायचा,
कधी तिच्या डोळ्यात बुडायचा,
कधी तिच्या ओठांवर अडकायचा,
तर कधी गालवर
गोड हसू आणायचा...


नेहमी काहीना काही उपमा द्याचा
आज परी तर उद्या सरी..........!
प्रेम फक्त तोच करतो असे काही वागायचा


पेनाची शाई संपली तरी शब्द काही संपे ना
त्याच्या कविता तिला हट्टाने दाखवायचा
कवितेतील तीच तू अशी जाणीव मात्र दयाचा


कवीता तिला आवडली की वही मागे चेहरा लपवून
खुप गोड हसायची............ !


पण कवीता तिला कधीच समजली नव्हती
कारण प्रेम फक्त तोच करायचा............ .!
आज नाही त्याच्या आयुषात ती
तरी कवीता करतोय...........!
एक आठवण म्हणुन,
एक समाधान म्हणुन,


होता एक वेडा मुलगा
तिच्यावर खुप प्रेम करायचा........


----***---------
हंबरून वासराले चाटते जवा गाय, 
तवा मले तिच्यामंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय
 
आया बाया सांगत व्हत्या, व्हतो जवा तान्हा,
दुस्काळात मायेच्या माझ्या आटला व्हता पान्हा,
पिठामंदी..... पिठामंदी 
पिठामंदी पाणी टाकून मले पाजत जाय ..........
तवा मले पिठामंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय..........
 
 
कण्या काट्या वेचायला माय जाइ राणी,
पायात नसे वाहन तिच्या फिरे अनवानी,
काट्या कुट्या .......... रं काट्या कुट्या 
काट्याकुट्यालाही तीचं मानत नसे पाय,
तवा मले काट्यामंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय..........
 
 
बाप माझा रोज लावी, मायेच्या मागे टुमन,
बास झालं शिक्षाण आता, घेवुदे हाती काम,
आग शिकून शान .....ग शिकून शान.....
शिकून शान कुठ मोठा मास्तर व्हनार हायं...
तवा मले मास्तरमंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय..........
 
 
दारू पिवून मायेला मारी जवा माझा बाप,
थरथर कापे अन, लागे तीले धाप,
कसा ह्याच्या .......रं कसा ह्याच्या.......
कसाह्याच्या दावणीला बांधली जशी गाय,
तवा मले गायीमंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय..........
 
 
नं बोलता बोलता एकदा तिच्या डोळा आलं पाणी,
सांग म्हणे राजा तुझी कवा दिसल राणी,
न भरल्या डोळ्यान ............न भरल्या डोळ्यान, 
भरल्या डोळ्यान कवा पाहिल दुधावर् चि सायं,
तवा मले दुधामंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय..........
 
 
गो म्हणून म्हणतो आनंदान भरावी तुझी वटी 
पुन्हा एकदा जनम घ्यावा ग माये तुझ्या पोटी,
तुझ्या चरणी.........̱ग तुझ्या चरणी,
तुझ्या चरणी  ठेवून माथा धराव तुझ पाय,
तवा मले पायामंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय..........
हंबरून वासराले चाटते जवा गाय, 
तवा मले तिच्यामंदी दिसती माझी माय, दिसती माझी माय
रे हंबरून वासराले............ .......
- कवी नारायण सुर्वे
----------------------*********-------------------






मी असाच राहिलो सुनासुना तुझ्याविणा
मी इथेच संपलो पुन्हापुन्हा तुझ्याविणा ...!!!


का आली सांजवेळी तुझी याद साजणी ??
आसवांनी वाहण्याचा केला गुन्हा तुझ्याविणा !!


मी असाच राहिलो सुनासुना तुझ्याविणा
मी इथेच संपलो पुन्हापुन्हा तुझ्याविणा ...!!!


का आली सांजवेळी तुझी याद साजणी ??
आसवांनी वाहण्याचा केला गुन्हा तुझ्याविणा !!


एक एक दिस वाटे वर्ष वर्ष साजणी
मी कसे जगायचे सांग ना तुझ्याविणा ??


भले आजही तुला जिवंत मी दिसेनही
मी मरण सोसले क्षणाक्षणा तुझ्याविणा !!! "
Abhijit Nagle
BLOG

------**--------
गर्वसे कहो,We Are मराठी…………


लटकणारा
चेहरा आणी कपाळावर आठी,
गर्वसे कहो,We Are मराठी,
आमची मुंबई,मराठी मुंबई,
अशी घोषणा देऊन फसलो,
नि आमची मुंबई,
भलत्याच्याच हातात देऊन बसलो………




गल्ल्यावरचा मद्रासी अण्णा,
गालातल्या गालात हसतो,
नि मराठी माणूस,
टेबलावरती फडके मारत बसतो………..




आमच्या प्रांतात आम्हीच उपरे,
नाही आधार कुणाचा पाठी,
गर्वसे कहो,We Are मराठी,
मराठी माणूस देवाला भितो, कर्जाला भितो,
एवढा दोघांनाही भित नाही,
तेवढे इंग्रजीला भितो…………….




कुणी 'अरे' म्हटलेकी की तोंडातून 'कारे' निघून जाते,
पण कुणी BASTARD म्हटलं,
की सगळी हवाच निघून जाते……………




मराठी भाषेला जाऊन एकदा प्रश्न केला,
मुंबईतून गेलीस तशी महाराष्ट्रातून जावे,
असा विचार मनात नाही आला???
त्यावर ती म्हणाली,
काल होती बहिणाबाई आणी मुक्ताबाई,
आज असे कुसूमाग्रज आणी पुं.लं. माझ्या वारी,
थांबले त्यांच्याचसाठी,
गर्वसे कहो,We Are मराठी…………….




बोलता बोलता अचानक उठली अन् म्हणाली,
छंद झाला, हौस झाली, कवीता झाली,
पण पुरत नाही ती पोटासाठी,
आता निघाले जरा खळगी भरण्यासाठी,
गर्वसे कहो,We Are मराठी……………






----**----------




बहारो फुल बरसावो...


तुला काय माहित मी तुझ्या साठी काय काय केलंय..
कोणी नाही तेवढ मी तुझ्यासाठी सहन केलंय..


तुझ्या बापानी तर मला कुठचाच नाही सोडला..
त्याने अगदी मला साबणा विनाच धूतलाय..


बघ ना तुझ्या प्रेमात मी किती बदललोय..
साबण विनाच्या धुवण्याने मी किती उजळलोय ..


तुझ्या भावाने तर अगदी कहर केलाय..
जिथे भेटलोय तिथे त्याने मला कूटलाय..


म्हणतात प्यार मे
दिल मे दर्द होता है ..
आयला एक जागा नाय जिथे दर्द नही होता है..


बापाने कधी कधी गटाराच्या वा~या घडवून दिल्यात...
आयला उंदीर आणि घुशी पण ओळखीच्या झाल्यात..


नर्स आणि डॉक्टर माझ्या ओळखीचे झालेत...
वार्ड बॉय तेवढे व्हायचे राहिलेत..


खरच ग तरी तुझा नाद नाही मी सोडला..
करीन तर तुलाच हा निश्चय मनाशी पक्का केलाय..


एक दिवस तर कहर झाला..
मला पाहून वार्ड बॉय ओरडला..


अरे खाट
तयार ठेवा एक दिवाना आशिक आलाय ...
नेहमीचा कस्टमर आलाय....


बहारो फुल बरसावो..
किसीका का मेहबूब फिर मार खाके आया है..


--------***-----------










रडू नकोस उगीच
चांगले नाही ते जाताना
माझे रडणे राहूनच गेले
तुला सगळे समजावताना…………….




आभाळं भरले आहे
अगदी जसे होते तु जाताना
पण आता तेही बरसत नाही
उगीचच कारण नसताना………………..




अजूनही जातो त्याच बागेत
रातराणी फ़ुलताना
पण मला फ़क्त दिसते
सकाळी ती कोमेजताना……………….




झालेच नाही आपले बोलणे
सगळा एकान्त असताना
आज सगळं सुचत जातय
एकटा कविता करताना…………….




माहीत नाही पुन्हा कधी भेटु
वेगळ्या रस्त्यावर चलताना
अन जुळतील का आपल्या तारा
वेगळ्या जगात राहताना…………..




विषय शोधावे लागतील आता
संभाषण चालु असताना
सगळे तसेच राहील का गं
पुन्हा एकत्र असताना…………………




शुन्यच आहे आयुष्य माझे
उणे तु असताना
धरलास का हात सांग तु
सोडुनच जायचे असताना……………




सोन्यासारखा संसार करशील
दिल्या घरी नांदताना
सांग माझी आठवण येइल का तुला
ती बागेतली रातराणी फ़ुलताना……….


-------***------------


माणूस म्हणून जगताना
हा एक हिशोब करुन तर बघा!
"किती जगलो" याऐवजी "कसे जगलो"?
हा एक प्रश्न जरा मनाला विचारुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा.....
कधीतरी एखाद्यावर विनोद करण्याआधी
समोरच्याचा विचार करुन तर बघा!
तर कधी कोणाच्या हास्यासाठी,समाधानासाठी
न आवडलेल्या विनोदावरही हसुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा.....
संकटांमुळे खचून जाणारे तर शेकडोंनी मिळतात
कधीतरी अडचणींवर मात करण्याची हिम्मत दाखवुन तर बघा!
स्वतःपुरता विचार तर नेहमीच करतो आपण
कधीतरी बुडत्या्साठी काठीचा आधार होउन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा...
वर्तमान आणि भवि्ष्याची चिंता तर सदाचीच असते
कधीतरी भूतकाळाच्या वि्श्वात गुंगून तर बघा!
काळाची वाळू हातातुन निसटली म्हणुन काय झाले?
आधी अनुभवलेला क्षण पुन्हा एकदा जगून तर बघा!
कधी असेही जगून बघा...
प्रतिसादाची काळजी का करावी नेहमी?
एखाद्यावर जिवापाड,निर्मळ, प्रेम करुन तर बघा!
ज्या प्रेमाबद्दल सर्व जग कुतूहल करते
त्या अथांग भावनेची व्याख्या करुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा..
अतिसामान्य जीवन नशीबी असले म्हणून काय झाले?




कधीतरी सामान्यातले असामान्य होण्याची जिद्द दाखवून तर बघा
-----------***----------


जगाची झोकुनी दुःखे सुखाशी भांडतो आम्ही
स्वतःच्या झाकुनी भेगा मनुष्ये सांधतो आम्ही


फुकाचे काय शब्दांना मिळे दिव्यत्व सत्याचे
घराची राखरांगोळी कपाळी लावतो आम्ही


तुरुंगातील स्वप्नांची अम्ही धुंडाळितो स्वप्ने
वधस्तंभासवे दाही दिशांना हिंडतो आम्ही


कुण्याही चंद्रभागेचा किनारा प्यार आम्हाला
तिथे नाचे विठू झेंडा जिथे हा रोवतो आम्ही


दिले प्रत्येक वस्तीला अम्ही आकाश सोनेरी
जिथे जातो तिथे हाका उषेच्या वाटतो आम्ही


जरी या वर्तमानाला कळे ना आमुची भाषा
विजा घेऊन येणाऱ्या पिढ्यांशी बोलतो आम्ही…


- एल्गार, सुरेश भट






------***--------


हे तुझे अशा वेळी लाजणे बरे नाही
चेहरा गुलाबाने झाकणे बरे नाही


जे तुला दिले होते तेच ओठ दे माझे
मागचे जुने देणे टाळणे बरे नाही


ऐक तू ज़रा माझे…सोड मोह स्वप्नांचा
आजकाल स्वप्नांचे वागणे बरे नाही


जाहली न कोणाची सांग राखरांगोळी ?
आपुलीच रांगोळी काढ़णे बरे नाही


आज मोकळे बोलू ! आज मोकळे होऊ !
जीव एकमेकांचा जाळणे बरे नाही


कालचा तुझा माझा चंद्र वेगळा होता…
हे उन्हात आलेले चांदणे बरे नाही


मैफिलीत या माझ्या पहातेस का खाली ?
हाय, लाजणारयाने जागणे बरे नाही…


- एल्गार, सुरेश भट


--------***-----------

Read More