Tuesday, July 29, 2014

जेव्हा आतुन धुमसत असते


#मराठी

जेव्हा आतुन धुमसत असते
नक्की कविता उमलत असते

घट्ट गुंफले जावे नाते
शिवण अन्यथा उसवत असते

हवा गुलाबी येता जाता
तिची खुशाली कळवत असते

अखेरचा हा श्वास असावा
जीवन तरी खुणावत असते.

शिस्त नकोशी असते त्याला
गझल नेहमी चकवत असते

लग्नाआधी, लग्नानंतर
सदैव नशिबी कसरत असते

नसतो पश्चाताप तरीही
शल्य कोणते बोचत असते ?

कुठे न आता राम राहिला
खुद्द जानकी सांगत असते

~प्रशांत पोरे.
https://www.facebook.com/PrasPore

0 comments: